Gedetineerden die nieuwe schoenen of kleding nodig hadden, konden deze zaken mee laten brengen door relaties als die op bezoek kwamen. Een andere mogelijkheid was dat hij deze zaken zelf bestelde via een aankoopbriefje met een omschrijving van de maat en dergelijke. De bewaarder die de dienst had van Bode nam contact op met de gedetineerde om het een en ander goed in beeld te krijgen. Via de financiele administratie haalde bij contant geld, ongeveer het bedrag wat nodig was, en wat de gedetineerde zelf had aangegeven wat er besteed mocht worden. De bewaarder bode wandelde de stad in en kocht vervolgens de bestelde zaken. Met de winkelier maakte hij de afspraak dat de spullen geruild of teruggegeven konden worden, dit gaf nooit problemen. Men had er begrip voor dat we de gedetineerde niet mee konden nemen om te passen. Als later bleek dat er iets niet paste dan ging de bode weer terug om te ruilen. Je was als bode bewaarder zo’n hele dag aan het winkelen.
Inhoud
dat was nog eens een postje
Mischien nog een anekdote (sommigen) ik zal de namen niet noemen gaven het briefje waar de aankopen opstonden smorgens af bij de service balie van de v en d gingen dan naar huis, om om vier uur de spullen netjes bij de servicebalie op te halen.
(het schijnt dat dit gerucht op waarheid berust)